ZEYTİNLERDE HALKALI LEKE HASTALIĞI
Hastalık etmeni, kışı yere dökülen veya ağaç üzerinde kalan canlı ve kurumuş hastalıklı yapraklarda geçirir. Ege bölgesi kıyıları ilk ve sonbaharda genellikle yağışlı geçtiğinden hastalığın gelişmesine uygundur. İç kısımlarda ise, kuytu su tutan yerler, hava ve güneş alamayan sık dikilmiş, budanmamış zeytinlikler hastalığın görülmesi için uygun ortamlardır. Fazla azotlu ve çiftlik gübresi kullanılması hastalığın artmasına neden olur. İlk belirtileri ilkbaharda yaprakların üst yüzeylerinde yuvarlak noktalar şeklindeki lekelerdir. Bu görünüm nedeniyle hastalığa halkalı leke hastalığı adı verilir. Yapraklar fonksiyonlarını tam yapamadıklarından az meyve tutumuna ve meyvelerin erken dökülmesine neden olurlar. Epidemi yıllarında yaprakların tamamının dökülmesiyle ağaçlar çıplak kalabilirler. Bu durumda kuvvetten düşen ağaçlarda sürgün ve ince dallar kuruyabilir. Özellikle sulanan, nemli ve ağır topraklarda ve denize yakın zeytinliklerde hastalığa her yıl rastlanılmaktadır.
ZEYTİN DAL KANSERİ
Zeytin dal kanseri, zeytin ağacının gövde, dal ve sürgünlerinde değişik büyüklükte ur ve siğiller şeklinde görülür. Bunların büyüklüğü, etmenin bulaştığı yara büyüklüğü ile orantılıdır. Senelik sürgünlerde siğiller küçük ve yuvarlaktır.
Hastalık etmeni bir yara parazitidir. Bitkiye. budama, sırıkla hasat, don ve dolu çatlaklarından oluşan yaralardan giren bakteri, 2-3 ay içinde yara yerlerinde yeni ur ve siğiller oluşturmaktadır. Bu ur ve siğillerden dolayı ağaç, topraktan besi maddesi almayarak kurur.